امروزه یکی از آلیاژهای فلزی مهم در دنیا،قراضه یا ضایعات آلومینیوم است.
این ضایعات ناشی از قطعات اسقاطی و یا پس ماند های صنعتی. است، که قبلاً استفاده شده.بازیافت ضایعات آلومینیومی
ارزش افزوده ایجاد شده در شبکۀ تولید، باعث این مسئله شده است.
جایگزین کردن بخشی از آلومینیوم اولیه در آلیاژها با قراضه های بی ارزشی که معمولاً دارای. ناخالصی های مختلف غیرفلزی هستند،
باعث می شود که این ناخالصی ها تأثیری در کیفیت آلیاژ نگذارند.
این آلیاژ ها هم از نظر متالورژی نیز بسیار با ارزش هستند.
تولیدکنندگان باید آلیاژهای پر کاربرد را از بین قراضه ها، از نظر کمی و کیفی انتخاب کنند. باید چک کنند که آلیاژ انتخابی از نظر ترکیبات شیمیائی با آلیاژی که قرار است تولید شود همخوانی دارد یا خیر.
به همین دلیل باید توجه خاصی به جداسازی آلیاژهای آلومینیوم شود.
معمولا دو نظر متفاوت برای بدست آوردن. ترکیبات شیمیایی آلیاژهای آلومینیومی بازیافتی پر کاربرد وجود دارد:
– چک کردن عناصر قبل از ذوب کردن آلومنیوم. یعنی چک کردن ترکیب درست کمی و کیفی قراضه های آلومینیوم اولیه و عناصر آلیاژی آن.
– چک کردن عناصر در هنگام ذوب با رقیق کردن مقدار ناخالص آن، بوسیله افزودن آلومینیوم.
اولیه به مقدار مورد نیاز و افزودن عناصر آلیاژی برای رسیدن به غلظت استاندارد ذوب.
ضایعات آلومینیومی
ظاهراً این دو روش فوق رسیدن به .ترکیب شیمیایی مناسب در آلیاژهای کارپذیر قبل از ذوب .کردن، به جهت استفاده قراضه های از انتخابی قبلی و. بهینه سازی آنها، سود بیشتری دارد.